Grote O-notatie

Big O Notation is een wiskundige notatie die gebruikt wordt in de informatica om de complexiteit van een algoritme te beschrijven. Het beschrijft de prestatie of complexiteit van een algoritme in termen van het aantal berekeningen dat het vergt. De Big O-notatie wordt gebruikt om de tijd- en opslagcomplexiteit van een algoritme te meten, zodat twee of meer algoritmen met elkaar vergeleken kunnen worden.

Big O-notatie wordt weergegeven met de letter "O" en wordt gevolgd door een parameter n. De parameter n vertegenwoordigt de lengte van de invoer van het algoritme. De letter "O" staat ook bekend als "Orde van" de prestaties van het algoritme met betrekking tot de grootte van de invoer. De notatie O(n) betekent bijvoorbeeld "het algoritme heeft een tijdscomplexiteit van de orde van n" of "de looptijd neemt lineair toe met de grootte van de invoer". Dit betekent dat wanneer de grootte van de invoer toeneemt, het aantal berekeningen dat het algoritme moet uitvoeren evenredig toeneemt.

De Big O-notatie is handig om algoritmen snel te vergelijken op basis van hun tijd- en ruimtecomplexiteit. Door de complexiteit van concurrerende algoritmen te analyseren, kunnen ontwikkelaars bepalen welke het meest efficiënt is en de meest geschikte voor hun project kiezen.

De Big O notatie wordt vaak gebruikt in combinatie met de Big Theta en Big Omega notatie. Big Theta notatie is gelijkaardig aan Big O notatie maar is preciezer omdat het enkel de onder- en bovengrens van de prestatie van een algoritme aanduidt. Big Omega notatie wordt gebruikt om de ondergrens van de prestatie van een algoritme aan te duiden en wordt zelden alleen gebruikt.

De Big O-notatie is een krachtig hulpmiddel voor het analyseren van de tijd- en opslagcomplexiteit van algoritmen en voor het snel vergelijken van de efficiëntie van concurrerende algoritmen. Als zodanig wordt het veel gebruikt in de informatica.