Endpointdetectie en -respons (EDR)

Endpoint Detection and Response, meestal afgekort tot EDR, is een type beveiligingssysteem dat gebruik maakt van verschillende technologieën zoals sensoren, endpoint bescherming en endpoint zichtbaarheid om kwaadaardige activiteiten of verdacht gedrag op een netwerk te detecteren. Het is ontworpen om een organisatie te voorzien van verbeterde mogelijkheden voor monitoring, detectie, onderzoek en respons.

Het systeem werkt wanneer verdachte activiteiten of schadelijke inhoud worden gedetecteerd en er wordt een waarschuwing naar een beveiligingsteam of IT-personeel gestuurd. Hierdoor kan sneller worden gereageerd op potentiële bedreigingen. EDR verzamelt en slaat ook beveiligingsgerelateerde gegevens op, zoals beveiligingslogboeken van eindpunten, netwerkverbindingen, systeemactiviteit en gebruikersacties. Deze gegevens worden vervolgens geanalyseerd door het beveiligingsteam of geautomatiseerde systemen om potentiële incidenten nauwkeuriger te identificeren en er actie op te ondernemen.

Het doel van Endpoint Detection and Response-systemen is om organisaties een betere beveiliging te bieden, zodat ze cyberbedreigingen beter kunnen detecteren, erop kunnen reageren en ze kunnen herstellen. Het is vergelijkbaar met Intrusion Detection Systems (IDS), maar richt zich op eindpuntapparaten zoals laptops, desktops en mobiele apparaten, in tegenstelling tot alleen netwerken. Daarnaast kunnen sommige EDR-oplossingen gebruikmaken van een vorm van kunstmatige intelligentie om de detectie van bedreigingen en de reactie daarop te automatiseren.

EDR is steeds belangrijker geworden in het cyberbeveiligingslandschap naarmate organisaties te maken krijgen met geavanceerdere cyberbedreigingen. Het is essentieel voor de bescherming van kritieke bedrijfsmiddelen, gegevens en systemen, en zorgt voor de beveiliging van de digitale infrastructuur van een organisatie.