Abstracte methode

Een abstracte methode is een objectgeoriënteerde programmeertaalconstructie die wordt gebruikt om een interface te definiëren die klassen moeten implementeren om te kwalificeren als implementaties van de gegeven interface. Het definieert een contractuele overeenkomst tussen de interface en zijn implementaties, zodat de implementeerders implementaties moeten leveren voor elke methode die in de interface is gespecificeerd, anders kan de instantie niet worden gebruikt. Het wordt doorgaans gebruikt in combinatie met het proxy-ontwerppatroon om een abstractielaag te bieden tussen het gebruikersprogramma en een externe server.

Door abstracte methoden te gebruiken, kan het Proxy-object worden gebruikt om wijzigingen aan te brengen voordat het verzoek naar de server wordt doorgestuurd. Hierdoor kunnen zeer gedetailleerde beperkingen worden geïmplementeerd op verzoeken en antwoorden, zoals encryptie, authenticatie of gegevensmanipulatie. Omdat de methode wordt aangeroepen in de Proxy-laag en niet in de applicatiecode, is er minder risico op code-injectie of kwaadwillige pogingen om de beveiliging te omzeilen.

Er zijn verschillende toepassingen van het abstracte methodepatroon die kunnen worden gebruikt in combinatie met een proxyserver. Het kan worden gebruikt om gecentraliseerd beheer van gebruikersauthenticatie en -autorisatie mogelijk te maken of om abstracties op hoog niveau te bieden voor complexere netwerkfuncties. Er kunnen ook abstracte methoden worden gebruikt om API's van een hoger niveau te bieden of om de incrementele updates van applicaties via een netwerk mogelijk te maken, wat voordelig kan zijn in gedistribueerde systemen.