Bluejacking

Bluejacking is een vorm van draadloos netwerken waarbij Bluetooth-technologie wordt gebruikt om korte berichten naar andere Bluetooth-apparaten in de omgeving te verzenden. Het werd voor het eerst ontwikkeld in 2000.

Bij bluejacking worden ongevraagde berichten van het ene Bluetooth-apparaat naar het andere verzonden. De afzender gebruikt zijn smartphone of tablet om anonieme berichten, vaak met een link of advertentie, naar andere apparaten in de buurt te sturen die vindbaar zijn. Het is mogelijk om korte berichten te sturen naar meerdere apparaten, maar het succespercentage hangt af van de nabijheid van de apparaten.

Over het algemeen wordt bluejacking gebruikt voor de lol en als een manier om anonieme berichten achter te laten, in plaats van kwaadwillig. Het is een manier om in het openbaar met vreemden om te gaan en een beetje onschuldig mysterie toe te voegen aan het dagelijks leven.

Bluejacking kan echter ook op kwaadaardige manieren worden gebruikt. Het is mogelijk om malware, links naar phishingsites of andere kwaadaardige inhoud te verzenden. Bovendien kunnen bluejack-apparaten door hackers worden gebruikt om toegang te krijgen tot netwerken, virussen te verspreiden en denial-of-service-aanvallen uit te voeren.

Gezien de kans op misbruik worden veel Bluetooth-apparaten geleverd met de beveiligingsfunctie ingeschakeld. Dit betekent dat de detecteerbare modus handmatig moet worden ingeschakeld om bluejacking mogelijk te maken.

Samenvattend is bluejacking een vorm van draadloos netwerken waarbij Bluetooth-technologie wordt gebruikt om korte berichten naar andere apparaten in de omgeving te verzenden. Het wordt voornamelijk gebruikt voor de lol en om met vreemden in contact te komen, maar er is potentieel voor misbruik.