Pangkalan data berasaskan fail

Pangkalan data berasaskan fail ialah sejenis pangkalan data yang menyimpan data dalam fail dan bukannya dalam repositori maklumat. Pangkalan data jenis ini sering dilihat sebagai alternatif yang lebih berpatutan dan boleh diakses kepada pangkalan data hubungan (RDB), yang menggunakan struktur data yang kompleks dan biasanya memerlukan perisian tambahan.

Pangkalan data berasaskan fail mempunyai beberapa faedah, termasuk mengurangkan kerumitan, mudah alih dan berskala. Kerana kesederhanaannya, ia sering digunakan oleh individu atau perniagaan kecil yang tidak mempunyai sumber untuk mengekalkan pangkalan data hubungan. Selain itu, pangkalan data berasaskan fail agak mudah untuk disalin, dipindahkan dan ditukar, menjadikannya menarik untuk sandaran dan pemindahan data.

Pangkalan data berasaskan fail menyimpan data sebagai satu siri fail rata yang dibaca dan ditulis daripada sistem fail. Fail ini mengandungi rekod, setiap satu daripadanya terdiri daripada beberapa medan. Medan mungkin termasuk elemen seperti teks, nombor dan tarikh. Pangkalan data berasaskan fail menggunakan teknik pengindeksan untuk mencari dan mendapatkan semula rekod dengan cepat, serupa dengan indeks dalam buku kertas.

Salah satu sistem pangkalan data berasaskan fail yang paling biasa ialah sistem dBase, yang dibangunkan pada tahun 1970-an dan masih digunakan sehingga kini. Pangkalan data jenis ini sangat sesuai untuk aplikasi berskala kecil dan telah digunakan untuk mengurus tugas seperti pengurusan perhubungan pelanggan dan pengurusan hubungan.

Satu lagi cara untuk melihat pangkalan data berasaskan fail adalah sebagai sistem fail rata. Kaedah storan ini melibatkan penyimpanan data dalam satu atau lebih fail teks biasa, dengan setiap fail mengandungi satu jadual atau koleksi objek yang berkaitan. Storan jenis ini mudah dan cekap, tetapi ia tidak sesuai untuk set data yang besar kerana ia tidak menyokong ketekalan data, integriti rujukan atau ciri lain pangkalan data hubungan.

Walaupun kesederhanaan yang wujud, pangkalan data berasaskan fail mempunyai beberapa batasan. Ia tidak menyokong pemprosesan transaksi dan kelajuan carian serta kebolehskalaannya adalah terhad. Selain itu, pangkalan data berasaskan fail terdedah kepada ralat manusia dan memerlukan sandaran tetap untuk memastikan integriti data - jika fail dipadamkan secara tidak sengaja, data dalam fail itu hilang.

Atas sebab ini, pangkalan data berasaskan fail semakin digantikan oleh pangkalan data hubungan untuk menguruskan set data yang besar. Walau bagaimanapun, ia kekal sebagai alat yang berguna untuk aplikasi yang lebih kecil yang tidak memerlukan ciri RDB.