NIC

NIC, ook wel netwerkinterfacekaart genoemd, is een computerhardwarecomponent die wordt gebruikt om een computer op een netwerk aan te sluiten. Het biedt fysieke toegang tot het netwerk door een aansluitpunt voor draden en kabels te bieden. Het bevat meestal componenten zoals Ethernet-chipsets, impedantie-matched connectoren, DMA-controllers en buffers.

De NIC kan functioneren als een zelfstandig apparaat, maar is vaak geïntegreerd op het moederbord van een computer. Het is een belangrijk onderdeel bij het verbinden van computers met een bekabeld netwerk, zoals internet. Het wordt ook vaak gebruikt om computersystemen te verbinden met lokale netwerken (LAN's), wide area netwerken (WAN's) en andere soorten netwerken.

Moderne NIC's gebruiken een verscheidenheid aan communicatiestandaarden, zoals Ethernet, token ring, FDDI, ISDN, ATM en Wi-Fi. Elk van deze standaarden wordt doorgaans beheerd via een apparaatstuurprogramma. Hierdoor kan de gebruiker de NIC configureren voor een bepaalde toepassing met specifieke communicatieprotocollen.

NIC's worden ook vaak gebruikt voor het verbinden van computers met gespecialiseerde apparatuur zoals routers, switches, modems en andere soorten netwerkinfrastructuur. Ze worden ook vaak gebruikt in gameconsoles en streaming mediaspelers, waar ze doorgaans worden gebruikt om verbinding te maken met internet om inhoud te downloaden of deel te nemen aan online gaming.

NIC's vormen een essentieel onderdeel van computernetwerken en zijn vaak een van de eerste hardwareonderdelen die in een nieuw systeem worden geïnstalleerd. Ze worden doorgaans opgenomen in de verkoopbundels van computers, routers en andere apparaten. Naarmate de netwerktechnologie zich blijft uitbreiden en evolueren, zullen NIC's waarschijnlijk een belangrijk onderdeel van de netwerktechnologie blijven.