Szyfr strumieniowy

Stream Cipher to algorytm szyfrowania, który wykorzystuje serię losowo generowanych bitów lub pseudolosowy strumień bitów do szyfrowania zwykłego tekstu. Koduje każdy symbol w strumieniu zwykłego tekstu z unikalnym symbolem ze strumienia losowego. Szyfry strumieniowe są powszechnie używane do tworzenia bezpiecznych łączy komunikacyjnych, takich jak wirtualne sieci prywatne (VPN).

Są jednym z dwóch głównych typów algorytmów szyfrowania symetrycznego, drugim są szyfry blokowe. Szyfry strumieniowe mogą zapewniać silne bezpieczeństwo, ale muszą być używane prawidłowo. Główną zaletą szyfrów strumieniowych jest to, że do działania potrzebują niewielkiej ilości pamięci i działają bardzo szybko.

Główną wadą szyfrów strumieniowych jest to, że są one podatne na ataki brute-force. Aby zabezpieczyć się przed tego typu atakami, szyfry strumieniowe muszą być połączone z dodatkowymi technikami, takimi jak protokoły uwierzytelniania i wymiany kluczy, aby zapewnić pożądany poziom bezpieczeństwa.

Do najczęściej używanych szyfrów strumieniowych zalicza się tryb działania licznika (CTR), tryb działania szyfrowania sprzężenia zwrotnego (CFB) i tryb działania sprzężenia zwrotnego wyjścia (OFB). Istnieją również inne techniki, takie jak tryb Galois/Counter (GCM).

Szyfry strumieniowe są szeroko stosowane w szyfrowanej komunikacji punkt-punkt, takiej jak VoIP, VPN, Bluetooth i Wi-Fi. Są również wykorzystywane do szyfrowania dysków, wirtualnych sieci prywatnych i transakcji finansowych.

Specjaliści ds. bezpieczeństwa muszą zdawać sobie sprawę z różnych zalet i wad szyfrów strumieniowych, aby podjąć świadomą decyzję przy wyborze algorytmu szyfrowania w celu ochrony wrażliwych danych. Chociaż szyfry strumieniowe zapewniają szybkie szyfrowanie, muszą być poprawnie zaimplementowane wraz z solidnymi mechanizmami uwierzytelniania i wymiany kluczy, aby zapewnić bezpieczeństwo danych.