Kebolehbersirilan

Kebolehserian adalah konsep utama dalam pengaturcaraan komputer, terutamanya apabila ia berkaitan dengan pemprosesan transaksi. Ia adalah sifat urus niaga yang memastikan bahawa apabila berbilang urus niaga pada pangkalan data sedang berjalan secara serentak, keadaan akhir pangkalan data akan sama dengan yang akan diperolehi jika urus niaga telah dilaksanakan secara bersiri, satu demi satu.

Untuk menjamin kebolehbersirian, sistem mesti menguatkuasakan sifat ACID, iaitu atomicity, konsistensi, pengasingan dan ketahanan. Sebagai contoh, atomicity memastikan bahawa jika satu bahagian daripada urus niaga berbilang bahagian gagal, semua perubahan yang dibuat oleh urus niaga akan dibuat asal; ketekalan memastikan bahawa data kekal konsisten walaupun berbilang pengguna mengaksesnya; pengasingan memastikan bahawa operasi serentak disimpan berasingan dan tidak mengganggu antara satu sama lain; dan ketahanan memastikan bahawa apabila transaksi selesai, perubahan disimpan secara kekal.

Oleh kerana kebolehbersirian mengambil kira kelakuan berbilang proses serentak, penggunaannya menjadi semakin penting dalam pengkomputeran teragih dan kawalan konkurensi dalam sistem pengurusan pangkalan data. Dengan evolusi sistem teragih dan pemprosesan transaksi, kebolehbersirilan telah menjadi komponen penting bagi mana-mana sistem transaksi yang cekap dan boleh dipercayai. Ia juga membantu memastikan integriti data dengan menghalang konflik baca-tulis yang tidak dapat dikesan. Oleh itu, kebolehpercayaan bersiri adalah bahagian penting dalam mana-mana sistem yang perlu memproses urus niaga dengan pasti dan tepat.