DNS

DNS, yang bermaksud Sistem Nama Domain, ialah teknologi penting yang digunakan dalam rangkaian komputer. Ia adalah sistem teragih, berhierarki, dan toleran kesalahan yang bertanggungjawab untuk menterjemahkan nama hos komputer ke dalam alamat IP berangka mesin tertentu. Dalam erti kata lain, DNS menjadikannya lebih mudah untuk mengingati dan mengakses tapak web, bukannya menghafal alamat IP untuk tapak individu.

Konsep DNS telah dibangunkan oleh jurutera Paul Mockapetris dan Jon Postel pada awal 1980-an. 'Sistem Nama Domain' yang terhasil menyeragamkan pemetaan nama domain kepada alamat IP yang telah berlaku secara sporadis sejak zaman awal internet. Pemetaan setiap nama domain ke alamat IP dikendalikan oleh satu siri pelayan nama. Sistem Nama Domain ialah pangkalan data pengedaran pelayan nama, yang masing-masing memegang salinan pangkalan data DNS dan berfungsi secara selari, membenarkan toleransi kesalahan.

Jenis rekod DNS yang paling biasa ialah rekod A, yang memetakan nama hos ke alamat IPnya. Terdapat juga rekod TXT, MX, CNAME dan SRV, yang digunakan untuk tugas lain seperti pengesahan dan ruang nama domain. Rekod DNS boleh disimpan sama ada dalam pangkalan data berasaskan teks atau berstruktur.

Hari ini, DNS ialah bahagian penting dalam rangkaian komputer, dan amat penting dalam konteks keselamatan siber. Banyak bentuk serangan siber, seperti serangan Man In The Middle (MITM), menggunakan teknik berasaskan DNS. Firewall dan langkah keselamatan lain dipasang untuk melindungi DNS bagi mengelakkan pelakon berniat jahat daripada mengeksploitasinya.

Kesimpulannya, Sistem Nama Domain (DNS) adalah teknologi yang digunakan untuk memetakan nama domain kepada alamat IP. Ia adalah tulang belakang penting rangkaian komputer moden dan memainkan peranan penting dalam keselamatan siber moden.