Multimodalne szkolenie wstępne to metoda szkolenia systemu głębokiego uczenia się w celu rozpoznawania różnych źródeł danych i modalności, w tym tekstu, dźwięku, wideo i obrazów. Jest ona wykorzystywana w kilku zastosowaniach, takich jak przetwarzanie języka naturalnego, wizja komputerowa, wyszukiwanie informacji i uczenie się bez nadzoru.
Ogólna idea multimodalnego szkolenia wstępnego polega na trenowaniu pojedynczego modelu na dużym i zróżnicowanym zbiorze danych. Pozwala to modelowi uczyć się na podstawie wielu modalności, zapewniając mu większą odporność i elastyczność. Model uczy się ogólnej reprezentacji dla kilku zestawów danych, co pozwala mu dobrze radzić sobie z zadaniami takimi jak klasyfikacja, tłumaczenie i analiza nastrojów.
Najnowocześniejsze modele, takie jak BERT i GPT-3, opierają się na multimodalnym szkoleniu wstępnym. Modele te są wstępnie trenowane na dużych zbiorach danych składających się z obrazów, dźwięku i tekstu. Pozwala to na ich szybkie dostosowanie do różnych zadań i aplikacji.
Zaletą multimodalnego treningu wstępnego jest jego zdolność do generalizacji w szerokim zakresie zadań. W związku z tym jest on coraz częściej wykorzystywany w takich dziedzinach, jak przetwarzanie języka naturalnego, wizja komputerowa, wyszukiwanie informacji i uczenie się bez nadzoru.
Wadą multimodalnego szkolenia wstępnego jest to, że wymaga ono znacznie więcej mocy obliczeniowej i danych w porównaniu z tradycyjnymi modelami uczenia maszynowego. Oznacza to, że modele te są generalnie zbyt drogie w szkoleniu.
Multimodalne szkolenie wstępne szybko zyskuje na popularności w dziedzinie głębokiego uczenia się i w różnych branżach. Zarówno badacze, jak i deweloperzy mogą skorzystać z jego zdolności do szybkiego dostosowywania się do szeregu zadań i solidności w rozpoznawaniu wielu modalności. Chociaż początkowy koszt szkolenia tych modeli może być wysoki, długoterminowe korzyści znacznie przewyższają wady.