Magistrala danych

Magistrala danych to termin używany w informatyce w odniesieniu do łączy komunikacyjnych i protokołów używanych przez wewnętrzny sprzęt komputera i zewnętrzne urządzenia peryferyjne do przesyłania danych. Zasadniczo jest to potok informacji, który umożliwia różnym komponentom systemu komputerowego wymianę danych.

W swojej najbardziej podstawowej formie magistrala danych składa się z dwóch lub więcej przewodów łączących różne komponenty systemu, przy czym same dane są przenoszone przez te przewody jako sygnał cyfrowy. Sygnały danych są wykorzystywane do przenoszenia danych między różnymi komponentami systemu, takimi jak jednostka centralna (CPU) i pamięć lub karta sieciowa (NIC) i dysk twardy.

W bardziej złożonych systemach, takich jak nowoczesne procesory i mikrokontrolery, magistrala danych jest bardziej złożona i szybsza. Zazwyczaj wiele przewodów (lub ścieżek) jest wykorzystywanych do przenoszenia sygnałów danych, a protokoły takie jak Ethernet, PCI Express i USB są używane do przenoszenia danych.

W systemach wbudowanych, gdzie komponenty są mniejsze i bliżej siebie, magistrala danych jest zwykle niestandardowym układem, który przenosi dane i sygnały sterujące między poszczególnymi komponentami. W celu szybszej transmisji danych powszechnie stosowane są protokoły takie jak DDR, SDRAM i EDO RAM.

Magistrale danych są istotną częścią wydajnego projektowania systemów komputerowych i są używane w praktycznie każdym urządzeniu zawierającym procesor i system operacyjny, od komputerów osobistych po smartfony, tablety i aparaty fotograficzne. Bez magistrali danych komponenty systemu komputerowego nie mogłyby się komunikować ani koordynować.