Styl kontynuacji-przechodzenia (CPS)

Styl przekazywania kontynuacji (CPS) to technika programowania używana do zachowania stanu wykonywania programu w przypadku jego przerwania. W stylu przekazywania kontynuacji wywołanie funkcji przechowuje bieżący stan programu w strukturze danych kontynuacji i przekazuje go z powrotem do systemu operacyjnego lub innej funkcji, która później go wznowi.

CPS pozwala na więcej opcji optymalizacji. Może poprawić nie tylko szybkość wykonywania kodu, ale także jego czytelność. Jest to szczególnie przydatne w programowaniu funkcjonalnym, gdzie zadania iteracyjne można podzielić na zestaw wywołań funkcji, które można łatwo ponownie wykorzystać. Jest to również cenne w programowaniu asynchronicznym, ponieważ można ustawić punkty kontrolne w wykonaniu.

CPS jest ściśle związany z optymalizacją wywołań ogonowych i jest kompatybilny z wieloma językami, w tym Scheme, Haskell i JavaScript. Technika ta jest najlepiej stosowana w językach i frameworkach zaprojektowanych do programowania funkcjonalnego, ponieważ zwykle oczekuje się, że będą one w stanie obsługiwać CPS.

Dodatkowo CPS pozwala na lepszą obsługę błędów i debugowanie, ponieważ zachowuje stos i wszystkie zawarte w nim punkty danych przed przerwaniem. Stan programu w momencie przerwania można następnie wykorzystać do debugowania kodu.

Ogólnie rzecz biorąc, styl przekazywania kontynuacji jest potężną i skuteczną techniką, która pozwala na lepszą optymalizację kodowania i obsługę błędów. Jest przydatny w programowaniu funkcjonalnym do dzielenia zadań na wywołania funkcji i może być stosowany w różnych językach.