Tor – system blokujący i środki zaradcze

System ma za zadanie ukrywać przed dostawcą adresy końcowe (docelowe), umożliwiając dostęp do zasobów sieciowych blokowanych przez dostawcę. Dodatkowo system ukrywa adres nadawcy przed zasobem docelowym, uniemożliwiając zlokalizowanie lub zablokowanie użytkownika. Jednak zarówno dostawca, jak i zasób docelowy mogą walczyć z Torem, blokując jego węzły publiczne. Omówmy metody przeciwdziałania temu.

1. Korzystanie z niepublicznych węzłów wejściowych (węzłów pomostowych)

Przepływ informacji od użytkownika do sieci Tor jest maskowany jako zaszyfrowany ruch SSL (protokół https), dzięki czemu jest nie do odróżnienia. Dostawca zna jednak początkowy adres, na który wysyłane są pakiety – adres pierwszego węzła w łańcuchu Tor. Ponieważ Tor jest systemem otwartym, znane są wszystkie adresy węzłów publicznych, a dostawcy zazwyczaj umieszczają je na czarnej liście i blokują. Eksperci od kryptografii uważają to nawet za istotną wadę systemu. Aby rozwiązać ten problem, programiści utworzyli podzbiór niepublicznych węzłów wejściowych (węzłów mostowych). Ich adresy można uzyskać jedynie ręcznie i w małych ilościach.

Przy https://bridges.torproject.org, możesz znaleźć adresy trzech aktywnych węzłów mostu (w formacie proxy_host:proxy_port, na przykład 188.40.112.195:443). Na tej stronie znajdują się także krótkie instrukcje w języku angielskim dotyczące ustawiania mostów.

Jeśli ta strona jest zablokowana przez Twojego dostawcę, możesz uzyskać dostęp do adresów mostów za pośrednictwem poczty elektronicznej, wysyłając żądanie na adres [email protected] z tematem i wierszem „zdobądź mosty” w treści wiadomości e-mail.

Aby skonfigurować te adresy w swoim systemie, możesz skorzystać z interfejsu graficznego Vidalia. Otwórz interfejs, kliknij „Ustawienia”, a następnie „Sieć”. Zaznacz pole „Mój dostawca blokuje dostęp do sieci Tor”, w polu „dodaj most” wpisz adres pierwszego węzła i naciśnij przycisk +. Wykonaj te same kroki dla pozostałych węzłów mostu. Po ustawieniu adresów kliknij „OK” i uruchom ponownie Tora.

2. Dodanie zewnętrznego serwera proxy na końcu łańcucha Tor.

Niektóre zasoby blokują lub ograniczają dostęp gości korzystających z Tora. Niestety dotyczy to Gmaila, Wikipedii, Linux.org.ru, LiveJournal i wielu innych. Aby wymusić takie blokowanie, tworzona jest lista publicznych węzłów wyjściowych Tora i wdrażane są zasady ograniczające lub blokujące wejście z tych węzłów.

Prostym sposobem na ominięcie tego jest dodanie zewnętrznego serwera proxy do łańcucha Tora. W Internecie dostępnych jest wiele takich zewnętrznych serwerów proxy i łatwo je znaleźć. Ważne, aby serwer obsługiwał szyfrowanie ruchu SSL (dla bezpiecznego dostępu https) i najlepiej był zlokalizowany za granicą.

Po skopiowaniu adresu takiego serwera w formacie proxy_host:proxy_port (patrz wyżej) odszukaj plik konfiguracyjny Polipo (filtrujący serwer proxy) i dodaj na końcu linię parentProxy=proxy_host:proxy_port, gdzie proxy_host:proxy_port to adres „zewnętrznego proxy”. Następnie uruchom ponownie przeglądarkę Tor.

Aby sprawdzić anonimowy kanał, użyj witryn z analizatorami IP (np http://www.ip-adress.com/what_is_my_ip/ lub https://fineproxy.org/ip-address/ ). Wyświetlany adres IP powinien odpowiadać adresowi zewnętrznego serwera proxy.