Klucz obcy

Klucz obcy jest pojęciem niezbędnym w dziedzinie zarządzania bazami danych i relacyjnymi bazami danych. Jest to typ pola lub kolumny w bazie danych, który działa jako odniesienie do odpowiedniego pola z innej tabeli w tej samej bazie danych i służy do zapewnienia integralności referencyjnej.

Klucz podstawowy, znany również jako unikalny identyfikator, to kod używany do jednoznacznej identyfikacji rekordu w tabeli bazy danych. Pole klucza podstawowego jednej tabeli jest określane jako klucz obcy w drugiej tabeli – w istocie reprezentuje odniesienie do klucza podstawowego innej tabeli. Klucze obce pomagają zapewnić wymuszenie relacji między dwiema tabelami w bazie danych i brak problemów z integralnością danych.

Na przykład, jeśli istnieje tabela bazy danych zawierająca informacje o klientach i inna tabela zawierająca zamówienia klientów, klucz obcy będzie odniesieniem do klucza podstawowego tabeli klientów, takim jak numer identyfikacyjny klienta lub nazwa klienta. To połączenie umożliwia śledzenie, który klient złożył jakie zamówienie.

Klucze obce są również ważne w celu egzekwowania różnych typów ograniczeń podczas aktualizacji lub usuwania rekordu bazy danych, takich jak zapewnienie, że nie zostaną utworzone żadne osierocone rekordy (rekordy w jednej tabeli bez odpowiadających im rekordów w innej tabeli). Stosowane są także w celu zapewnienia integralności danych w przypadku modyfikacji pól w jednej tabeli.

Klucze obce są istotną częścią zarządzania bazami danych i są wykorzystywane do wielu różnych zadań. Są niezbędne do normalizacji danych, zapewnienia właściwej aktualizacji baz danych i egzekwowania różnego rodzaju ograniczeń. Bez prawidłowo ustanowionych kluczy obcych w danych bazy danych byłyby pełne błędów związanych z integralnością danych, a pola nie byłyby odpowiednio aktualizowane i spójne.