Speltheorie is een tak van de wiskunde die zich richt op de studie van strategische besluitvorming. Het wordt gebruikt om strategieën te analyseren en te ontwikkelen op een groot aantal gebieden, waaronder economie, bedrijfskunde, politieke wetenschappen, computerwetenschappen en cyberbeveiliging.
Speltheorie onderzoekt de interacties tussen twee of meer rationele besluitvormers. Het probeert te begrijpen hoe elke deelnemer aan een spel beslissingen neemt om zijn winst te maximaliseren. In de speltheorie worden de deelnemers en hun strategieën de "spelers" in het spel genoemd. Elke speler heeft zijn eigen doelen, voorkeuren en beperkingen.
Speltheorie is gebaseerd op de aanname dat deelnemers beslissingen nemen met een rationeel eigenbelang. Dit betekent dat elke speler ernaar streeft om zijn eigenbelang te maximaliseren. Bovendien wordt verondersteld dat deelnemers volledige kennis hebben van het spel dat ze spelen en van de strategieën en tactieken van hun tegenstanders.
In de informatica wordt speltheorie gebruikt om coderings- en softwareontwerpproblemen te modelleren. Spellen zoals het dilemma van de gevangene en het minimax-spel zijn klassieke voorbeelden van speltheorie in de informatica.
In cyberbeveiliging wordt speltheorie gebruikt om situaties te analyseren waarin kwaadwillenden aan het werk zijn. Het wordt gebruikt om strategieën te ontwikkelen om aanvallen van aanvallers tegen te gaan en ook om de drijfveren en motivaties van kwaadwillende actoren te begrijpen.
Speltheorie wordt op veel verschillende gebieden gebruikt, waaronder economie, bedrijfskunde, politicologie, informatica en cyberbeveiliging. Het is een hulpmiddel van onschatbare waarde bij het begrijpen van strategische besluitvorming en het ontwikkelen van optimale strategieën.